Post Description

Toon Hermans - Toon Hermans (2CD)

* Tracklist CD 1

01.  De Voorzitter Opent [conference] (2:08)
02.  Als 'n Ballonnetje (3:11)
03.  Vakantie In Tirol (De Tent) [conference] (4:08)
04.  De Sprekert, Franse En Duitse Speech [conference] (8:08)
05.  De Slinger Van De Koffergrammofoon (7:02)
06.  Strinzenthal [conference] (8:43)
07.  Familie [conference] (6:52)
08.  Jantje Zag Een Pruimen Hangen [conference] (4:08)
09.  Vader Gaat Op Stap (5:08)
10.  Society [conference] (10:43)
11.  Moe (4:09)
12.  In De Wei [conference] (4:43)
13.  Wist U Dat Ik Studeer (Rötelflöt) [conference] (2:38)

* Tracklist CD 2

01.  Mediterranée (5:44)
02.  24 Rozen (6:00)
03.  Dit Is Een Plek Om Lief Te Hebben (2:55)
04.  Sien (3:21)
05.  Snieklaas [conference] (5:37)
06.  Il Pleut (3:56)
07.  Vakantie In Frankrijk [conference] (9:28)
08.  Kuieren (4:42)
09.  Tennis [conference] (8:00)
10.  Zomeravondconcert (Hoempapa) (6:01)
11.  Stiletto (2:52)
12.  Cholesterol [conference] (8:01)
13.  Auditie - Wat Ruist Er Door Het Struikgewas [conference] (7:00)
14.  Paradoie "my Way" (3:55)

*** Antoine Gerard Theodore (Toon) Hermans (Sittard, 17 december 1916 — Nieuwegein, 22 april 2000) was een bekend Nederlands cabaretier, zanger, kunstschilder en dichter. Met Wim Kan en Wim Sonneveld behoort hij tot de grote drie van het cabaret van kort na de Tweede Wereldoorlog.

Bekendheid kreeg Hermans door zijn formule van de onemanshow, een voorstelling door één man uitgevoerd (weliswaar ondersteund door een paar muzikanten), die hij als eerste in het Nederlandse taalgebied introduceerde (Wim Sonneveld, Wim Kan en latere generaties zijn hem daarin gevolgd). Hoewel zijn werk vaak als cabaret beschouwd wordt, is het dat eigenlijk niet. Hij beschouwde zichzelf als een clown, en dat is waarschijnlijk de meest juiste typering. Het was pure kolder, omlijst door liedjes waarin het leven geprezen werd, of die ook kolderiek waren. Zijn shows waren op geen enkele manier gebonden aan de actualiteit (een kenmerk van cabaret), en zelfs zijn eerste op tv uitgezonden show (uit 1958) doet in de 21ste eeuw nog fris, en geenszins gedateerd aan.
Groot succes op de scène had hij met zijn 'typetjes' en zijn verbluffend gevoel voor woordspelletjes. Als schrijver en dichter valt Toon Hermans vooral op door zijn zorgzame aandacht en liefdevolle waarnemingen: gebaren, kleine gedichten (door hem versjes genoemd), kwinkslagen. Veel versjes van hem zitten in het collectief geheugen en kwamen op wandtegeltjes te staan. Ook zijn er diverse boeken en boekjes met zijn liedjes en gedichtjes verschenen, door hemzelf geïllustreerd.
Toon Hermans was ook een niet onverdienstelijk schilder, hoewel zijn werk als schilder tijdens zijn leven nauwelijks geëxposeerd is.

Hermans kende tijdens zijn leven verschillende tegenslagen. Hij ondervond in zijn jeugd de ontberingen die volgden op de Eerste Wereldoorlog, de economische crisis van de jaren dertig (hij behoorde tot een katholieke familie van bankbedienden) en de Tweede Wereldoorlog gevolgd door de noodzakelijke wederopbouw. De kleine bank van zijn vader ging failliet en niet veel later stierf zijn vader. Ten gevolge hiervan waren Toon en zijn broers straatarm, zoals wordt verteld in zijn conference over Snieklaas. Toon ging zich toen bezighouden met het schrijven van sinterklaasgedichten voor een speelgoedwinkel. Op jonge leeftijd schreef hij zijn eerste revue, die al snel helemaal uitverkocht was. Dankzij de kaartverkoop bezat hij ineens weer genoeg geld om in het onderhoud van zichzelf en van zijn moeder en broers te voorzien.
Zo werd hij in zijn streek (rondom Sittard in Nederlands-Limburg) groot in carnavalskringen. Zijn eerste - bewaard gebleven - onemanshow dateert van 1958 en nadat die op 12 april op televisie werd uitgezonden, werd hij van de ene dag op de andere nationaal bekend (hoewel toen nog niet zoveel mensen een televisie bezaten). Hierna volgde in 1959 een mislukte overstap naar het witte doek, met de film Moutarde van Sonaansee. Hierna keerde Hermans terug naar het theater, waar hij grote successen vierde. Zijn populariteit piekte tussen 1958 en 1997. Een uitgebreide poging in 1968 met een Engelstalige show in Broadway in de VS ging niet door omdat Hermans zich niet thuisvoelde in Amerika. Hoewel hij in Duitsland en Oostenrijk ook enig succes had, sloeg zijn werk in Nederland en Vlaanderen kennelijk het meest aan.
Hij was gehuwd met Rita Weijtboer (een schoonheidsspecialiste), en verhuisde in 1967 met haar naar Maastricht en later naar Hilversum en Bloemendaal. Toon kreeg met haar drie zonen: Maurice, Gaby en Michael. Maurice figureerde af en toe in zijn show. Toon heeft veel liedjes geschreven voor Rietje, de liefde van zijn leven. Rietje kreeg echter kanker en Hermans heeft vaak zijn tournees afgezegd, om bij haar te kunnen zijn. Nadat Rietje overleed in november 1990, had hij moeite met het brengen van zijn liefdesliedjes en barstte hij soms zelfs in tranen uit tijdens het zingen van Lente me.
In 1993 trad hij weer op in Carré met een show waarin hij voor de pauze liedjes zong (een "tour de chant") en na de pauze conferences bracht. In 1996 stond Hermans voor het laatst op het toneel. Na een hersenoperatie in 1998 werkte Hermans in 2000 met een bevriende pianist aan een nieuwe cd, maar in april van datzelfde jaar overleed hij. Het album Als de liefde niet bestond is postuum uitgebracht. Hermans werd begraven vanuit de kapel van de heilige Gemma Galgani in Sittard; hij was als katholiek vanaf zijn jeugd een vereerder van deze jeugdige heilige.
In 2003 verscheen het verzameld werk van Toon in een cd-box, die het jaar erna de Edison heeft gekregen in de categorie historische uitgave. In 2005 is zijn volledige oeuvre, voor zover in televisie-archieven bewaard gebleven, als dvd-box uitgegeven.

Naast zijn theaterwerk en gedichten was Hermans ook kunstschilder. Dit deed hij puur ter ontspanning en hij wilde hier eigenlijk nooit mee op de voorgrond treden. Hij heeft daarom bijna nooit zijn schilderijen geëxposeerd. In november 2004 is er een openbare veiling geweest van een deel van zijn schilderijen en deze bracht een onverwachte som van meer dan € 600 000 op. Dit bedrag ging voor het grootste deel naar de stichting Toon Hermans Huis, een door Hermans opgerichte organisatie voor de opvang van kankerpatiënten en hun familie.
In 2003 heeft een kalligrafiegroep uit de IJmond een recordpoging gedaan door het grootste kalligrafische werkstuk ter wereld te vervaardigen en te bundelen in boekvorm. Het boek bestaat uit ruim 7400 A4-pagina's met daarop gekalligrafeerde teksten van Toon Hermans. De Stichting Toon Hermans BV heeft toestemming verleend om de teksten te gebruiken. De pagina's zijn aan elkaar geplakt zodat een harmonicaboek is ontstaan van ruim 2 meter hoog. Het weegt 55 kilo en is uitgelegd zeker 2 kilometer lang. Er is 5 km plakband en 3 liter inkt in verwerkt. Hierbij was ook Maurice Hermans, Hermans' zoon, betrokken.
Enige jaren na Hermans' dood is er tijdens een verbouwing in een huis in de Sittardse Paardenstraat nog een zelfportret van hem aangetroffen. Hij had dit vermoedelijk gemaakt voor een daar destijds woonachtig vriendinnetje.
Zijn standbeeld staat voor de Sittardse schouwburg. ***

* Download Link : http://www.nzbindex.nl/release/97270980/Toon-Hermans-Toon-Hermans-2CD-Toon-Hermans-Toon-Hermans-2CD.nzb