Post Description

Er bestaat een woestijn in de woestijn, vertelt de Verhalenverteller in Ulrike Kochs Asshak, tales from the Sahara. Ergens ver verscholen in de uitgestrekte zandvlaktes van de Sahara ligt Ténéré, de woestijn der eenzaamheid en daarin verborgen ligt de verloren oase Gewas, die daar verstopt is door de Djinn, de alomtegenwoordige soms gevaarlijke, vaker plagerige woestijngeest.
Er worden wel meer van dit soort voor-mythische verhalen verteld in Kochs nieuwste film na het enorme arthousesucces Die Salzmänner von Tibet (1997). Veel meer dan in haar debuut, waarin ze alleen maar observeerde, greep de Duits/Zwitserse filmmaker in Asshak in de werkelijkheid in door gebeurtenissen te structureren en te ordenen. Hoofdpersoon van haar film zijn de Toeareg, een trots en eigenzinnig woestijnvolk dat van oudsher door de Sahara zwerft. Koch vertelt niet veel over hen, en zij vertellen niet veel over zichzelf. De Toeareg vertellen vooral veel verhalen. En in die verhalen liggen brokstukken informatie over hun mysterieuze en daarom voor veel zoekende westerlingen fascinerende cultuur verborgen. Soms verzinnen ze zelfs complete geschiedenissen, die door de kracht van de herhaling op een gegeven moment een nieuwe waarheid worden. Ongeveer op die manier ging Koch ook te werk. Ze heeft haar natuurlijk prachtige en overdonderende beelden ingebed in een geënsceneerd verhaal over een man die zijn kameel zoekt.