Post Description

Jasperina De Jong - Jasperina De Jong



Tracklist :

01   Call-Girl 
02   Soep-Blues 
03   De Rosse Buurt 
04   Op Eén Been Kun Je Niet Lopen 
05   Reizigers Nachtlied 
06   Provo-meisjes [met Maria Lindes]
07   De Wandelclub 
08   Vivay Vivaldi
09   De Oudjes 
10   O, Zo'n Pilletje Voor De Pep 
11   De Lieverdjes 
12   De Bokswedstrijd

*** Jasperina de Jong (Amsterdam, 7 januari 1938) is een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres.

Jasperina de Jong werd geboren op 7 januari 1938 in Amsterdam in het Anna-Paviljoen en woonde vervolgens op het Javaplein te Amsterdam. Na haar middelbareschooltijd werkte ze afwisselend als tandartsassistente en typiste. Haar zangstem was inmiddels in de huiselijke kring en op school al ontdekt. Vanaf haar vijftiende volgde ze balletlessen. In 1959 deed ze auditie bij het ABC-cabaret van Wim Kan, die haar afwees wegens gebrek aan talent. Kan zou het later betreuren dat hij De Jong had afgewezen juist op hetgeen waar ze erg goed in was: zingen. Teleurgesteld door Kans afwijzing probeerde ze haar talent verder te ontwikkelen op een cabaretcursus bij Cor Lemaire en later bij Bob Bouber. Bij Bouber hoorde ze in 1960 over Eric Herfst en zijn cabaretgroep Lurelei. Bij Lurelei was net de leading lady Adèle Bloemendaal vertrokken. De Jong deed auditie bij Herfst en de andere oprichter Ben Rowold. Herfst en Rowold waren niet echt enthousiast, maar namen haar wel aan. De Jong debuteerde in het programma Niet Sexpres uit 1960 en kreeg direct laaiend enthousiaste kritieken. Aanvankelijk werkte ze overdag nog bij de klantenservice van de Bijenkorf, omdat Lurelei in het begin vaak niet meer dan vier tot vijftien toeschouwers had. Het klikte inmiddels ook tussen haar en Herfst, op wie ze al tijdens de auditie verliefd was geworden. Met wie het ook klikte was met Guus Vleugel. Vleugel, een tekstdichter, zag meteen mogelijkheden voor zijn teksten. De Jong kreeg er een aantal mee en haar stem bleek wonderwel te passen bij de vileine teksten van Vleugel. Het nummer 'Call girl' werd de hit van de show "Hotel de Botel" uit 1961. Nog in hetzelfde jaar traden Herfst en De Jong in het huwelijk.

In april 1962 won De Jong met Call girl de eerste prijs in het ICC-concours voor beginnend cabarettalent. In de jury zat onder andere ook Wim Sonneveld bij wie ze in het door hem geschreven Katootje de toverheks speelde. De Jong keek erg op naar deze cabaretgigant en was dan ook zeer vereerd toen ze in hetzelfde jaar als Eliza Dolittle naast Sonneveld mocht staan in de musical My Fair Lady. Ze speelde de rol afwisselend met Margriet de Groot en Dorien Mijksenaar. Na My Fair Lady trad De Jong weer op met Lurelei. Inmiddels was de groep het stadium van beginners ontgroeid en trad met veel succes op voor volle zalen. Lurelei bracht vaak controversieel cabaret en raakte regelmatig in conflict met de autoriteiten. Zo werden Guus Vleugel en Gerard Cox gearresteerd op verdenking van majesteitsschennis vanwege het nummer Arme Ouwe. In het nummer zong Cox over koningin Juliana. In 1963 kregen De Jong en Herfst een zoon, Pelle. De Jong was inmiddels de absolute vedette van Lurelei en dé vertolkster van Guus Vleugelteksten. Met Guus Vleugel ging De Jong verder nadat in 1968 het doek viel voor Lurelei.

In het voorjaar van 1967 scoorde ze een hit met het nummer 'De wandelclub' dat oorspronkelijk geschreven werd door Toon Hermans voor diens film Moutarde van Sonaansee uit 1959. Maar de musical trok en samen met Vleugel en haar man Herfst werd de musical De Stunt geproduceerd. De musical werd niet het succes wat er van verwacht werd en De Jong stortte zich op het volgende musicalproject Sweet Charity. In deze musical schitterde ze en Sweet Charity vormde de opmaat voor haar successen in de jaren zeventig. Ze trad op in speciale tv-shows als 'De Jasperina Show' en 'Jasperina's Grote Egotrip'. Samen met Herfst, zoon Pelle en Sylvia de Leur vertolkte ze de hoofdrol in komedieserie Rust noch Duur die door de KRO werd uitgezonden. Artistieke onenigheid leidde tot een breuk met haar vaste tekstschrijver Vleugel. Ze scoorde eerst nog met nummers zoals 'Dobbe Dobbe Dobbe' (1973) en 'De Minutenwals' (1975) en nadat ze de hoofdrol vertolkte in diens musical De Engel van Amsterdam, werkte ze even met tekstdichter Lennaert Nijgh, maar ze miste bij hem het venijn van Vleugel. Wel klikte het met Ivo de Wijs en componist Joop Stokkermans, die vrijwel de rest van haar repertoire schreven. In 1980 stond ze weer met haar man Herfst op het toneel in de cabaretproductie Tussen Zomer en Winter. In 1982 ging de musical Fien in première. De Jong vertolkte hierin de legendarische actrice Fien de la Mar. Toen het stuk op tournee ging, constateerde een arts een hersentumor bij Eric Herfst. In 1985 overleed hij. Om haar verdriet te verwerken stortte De Jong zich op haar werk. Pas een paar jaar na Herfsts dood vond ze rust en ging reizen, tuinieren en kon genieten van haar inmiddels geboren kleinzoon. Uiteindelijk trok het theater weer en ging ze weer optreden met het programma Morgenster, wat werd gevolgd door Lang Leve de Opera en Marlene. Na 2002 stopte De Jong met haar grote theaterproducties. ***

* Download Link : http://www.nzbindex.nl/release/99896345/Jasperina-De-Jong-Jasperina-De-Jong-Jasperina-De-Jong-Jasperina-De-Jong.nzb